Eindelijk zijn we in een omgeving terecht gekomen waar het er stukken groener uitzieten we nu het tropische vakantie idee krijgen (+- 35 graden). De warmte hadden we ook al in de woestijn (30 graden), maar nog een week in een verdorde omgeving met alleen maar rood zand en vliegen en we zouden serieus heimwee naar huis krijgen. Ook is het fijn om nu door een stad te lopen (Darwin) zonder dat onze hand wordt vast gegegrepen door een Aboriginal die zichzelf als commericeel product verkoopt: 'You want on picture with me? 5 dollar!'. Alsof we met zo'n oma met snotneus en gescheurde kleren op de foto willen.

Richting Darwin hadden we onze duur aangeschafte camping boek van Australie weer eens raad gepleegd omdat hier nogal wat gratis campings in vermeld staan. De laatste keer dat we deze gebruikt hadden was op weg naar de Blue Mountains, waarbij we vast kwamen te zitten op een heuvel en de desbetreffende camping niet eens bleek te bestaan. Dat boek hadden we dus ver weg gestopt.

Deze gratis 'camping', het was eigenlijk gewoon een rest area met toilet, BBQ en plekken om een vuurtje te stoken, bleek wel te bestaan. Normaal gesproken komen hier ontzettend veel backpackers op af wat gratis = gratis. Nu stonden we weer heerlijk tussen de 4x4's met sleurhutten erachter.

Jacob ging fikkie stoken en al gauw werden we bij de club van 50+ers gevraagd. Wij kwamen met ons kopje koffie en thee, zij hadden de flessen wijn al op tafel staan. Omgekeerde wereld dus.

Na een paar uur met de paar Aussies en Ieren te hebben gepraat ('It's amazing how good you Dutch people speak English!') kwamen we tot de conclusie dat:

1.) Ze dezelfde passie delen met Petra's ouders: Midsummer Murders.

2.) We in Nederland toch iets goed verkeerd doen in vergelijking met Australie: ze waren allemaal in de 50 en allemaal al retired. (met pensioen)

Tijdens het rijden door de Northern Territory staan er om de zoveel kilometer borden langs de weg met: ''Sleepy? Powernap now!''. Ook krijg je bij de meeste benzinestations als driver gratis koffie, dit om slaperige bestuurders van de weg te houden. Vinden wij helemaal niet erg natuurlijk. Bij onze laatste stop landde er achter ons een helikopter die ook even naar binnen snelde voor een bakkie en daarna weer de lucht in vloog. Normaalste zaak van de wereld hier.

Verder hebben we de afgelopen dagen gespendeerd met kamperen in het regenwoud (Litchfield National Park) en namen we daarbij een ochtendduik in de watervallen. Tropischer kan haast niet. Knettergek worden we ondertussen wel van de vliegen. Je ziet ze niet, het lijkt alsof ze zich verstopt hebben maar zodra je slaapt ten aanval gaan met als het gevolg dat onze benen en armen omkomen in de muggenbulten. En ze jeuken ver-schrik-ke-lijk. In de bush kochten we een anti-muggenspray dat de locals ook schijnen te gebruiken, wel 10 dollar duurder dan de normale prijs in de supermarkt maar in de bush was het enige wat er was een armzalig kioskje. En dan werkt de anti muggenspray dus blijkbaar ook niet echt.

Na het regenwoud kamperen zijn we bij Darwin op een 'luxe' (23 euro per plek pernacht, maar dat is voor Australische camping begrippen erg duur)camping resort gaan staan waarbij we het grote zwembad met palmbomen en nagemaakte waterval exclusief voor onszelf alleen hadden. Er zat gewoon nooit iemand in. Maar wij dus lekker wel.

In het tropische weer blijven we nog wel een poosje, wat hierna gaan we richting Cairns.

See ya!

x Petra (die trouwens altijd verhaaltjes schrijft) en Jacob (die altijd fototjes upload)